Ανεπτυγμένη από τον Ιάπωνα οικολόγο Akira Miyawaki, η μέθοδος αυτή αναβιώνει και υπόσχεται πολλαπλά οφέλη για την καθημερινότητά μας.
Η μέθοδος Miyawaki, μια επαναστατική προσέγγιση στην αναδάσωση, έχει κερδίσει την παγκόσμια προσοχή για την ικανότητά της να αποκαθιστά γρήγορα και αποτελεσματικά τα ενδημικά οικοσυστήματα. Η τεχνική αυτή, που πήρε το όνομά της από τον ιδρυτή της, τον Ιάπωνα βοτανολόγο Akira Miyawaki, είναι διάσημη για την παραγωγή πυκνών, βιοποικιλών και βιώσιμων δασών σε κλάσμα του χρόνου που απαιτείται από τις συμβατικές μεθόδους.
Τώρα, ένα αυξανόμενο κίνημα φέρνει τη φύση πίσω στις πόλεις του Ηνωμένου Βασιλείου. Η μέθοδος του δάσους Miyawaki περιλαμβάνει τη φύτευση ενός ποικίλου μείγματος από πυκνά συσκευασμένα ντόπια δασικά δέντρα -ή «μικροσκοπικά δάση»- που αναπτύσσονται γρήγορα σε μικρές περιοχές, περίπου στο μέγεθος ενός γηπέδου τένις. Ήδη μάλιστα, υπάρχουν περισσότερα από 280 δάση τύπου Miyawaki σε εθνικό επίπεδο, κρυμμένα σε οικισμούς, σχολικές εγκαταστάσεις και ερημικές εκτάσεις στις άκρες των πόλεων.
Προέλευση και αρχές της μεθόδου Miyawaki
Ο Akira Miyawaki ανέπτυξε αυτή την προσέγγιση τη δεκαετία του 1970, αντλώντας έμπνευση από τις εκτεταμένες μελέτες του για τη φυσική βλάστηση και τις παραδοσιακές πρακτικές. Το έργο του υπογράμμισε τη σημασία των φυτοκοινοτήτων που εξελίχθηκαν από κοινού, οι οποίες αλληλοϋποστηρίζονται στην ανάπτυξη και την αντοχή σε εξωτερικές απειλές όπως τα παράσιτα και η ξηρασία. Η μέθοδος Miyawaki επιδιώκει να αναπαράγει αυτά τα φυσικά, αυτόχθονα δάση.
Μια θεμελιώδης πτυχή της μεθόδου Miyawaki είναι η επιλογή αυτοφυών φυτικών ειδών που σχηματίζουν τα φυσικά στρώματα ενός δάσους. Με τη φύτευση δέντρων σε μια πολυεπίπεδη δομή, η μέθοδος προάγει τη βιοποικιλότητα και βοηθά κάθε στρώμα να στηρίζει τα άλλα. Τα δενδρύλλια φυτεύονται σε υψηλή πυκνότητα, με περίπου τρία έως πέντε φυτά ανά τετραγωνικό μέτρο, γεγονός που ενθαρρύνει τον ανταγωνισμό και οδηγεί σε ταχεία ανάπτυξη. Σε αντίθεση με τις συμβατικές πρακτικές αναδάσωσης, οι οποίες μπορεί να χρειαστούν έναν αιώνα ή και περισσότερο για να ωριμάσουν, τα δάση Miyawaki φτάνουν σε επίπεδο αυτάρκειας σε μόλις δύο, έως τρία χρόνια και ωριμάζουν πλήρως σε 20 έως 30 χρόνια.
Η διαδικασία δημιουργίας ενός δάσους Miyawaki αρχίζει με την προετοιμασία της περιοχής. Το έδαφος αναλύεται διεξοδικά και βελτιώνεται με οργανική ύλη, όπως κομπόστ, για να ενισχυθεί η γονιμότητά του και να υποστηριχθεί η υγιής ανάπτυξη των φυτών. Οι ειδικοί επιλέγουν προσεκτικά ένα μείγμα από ενδημικά είδη φυτών που αντικατοπτρίζουν τη φυσική σύνθεση του τοπικού οικοσυστήματος. Μόλις η περιοχή είναι έτοιμη, τα φυτάρια φυτεύονται σε κοντινή απόσταση για να μιμηθούν την πυκνότητα ενός φυσικού δάσους. Εφαρμόζεται οργανικό εδαφοκάλυμμα που βοηθά στη διατήρηση της υγρασίας και προστατεύει το έδαφος από τη διάβρωση.
Για τα πρώτα δύο έως τρία χρόνια, το νεοφυτεμένο δάσος απαιτεί τακτικό πότισμα, βοτάνισμα και παρακολούθηση. Αυτή η περίοδος συντήρησης είναι ζωτικής σημασίας για να διασφαλιστεί ότι τα νεαρά φυτά θα δημιουργήσουν ισχυρό ριζικό σύστημα και θα ευδοκιμήσουν. Μόλις το δάσος φτάσει σε αυτή την αρχική φάση σταθερότητας, γίνεται σε μεγάλο βαθμό αυτοσυντηρούμενο, απαιτώντας ελάχιστη ανθρώπινη παρέμβαση.
Οφέλη της μεθόδου
Ένα από τα σημαντικότερα πλεονεκτήματα της μεθόδου Miyawaki είναι η ταχεία ανάπτυξη που επιτυγχάνεται. Τα δάση που αναπτύσσονται με αυτή την προσέγγιση αναπτύσσονται έως και δέκα φορές ταχύτερα από εκείνα που φυτεύονται με παραδοσιακές μεθόδους. Αυτή η ταχεία ανάπτυξη υποστηρίζει την υψηλή βιοποικιλότητα, καθώς η πυκνή δομή φύτευσης δημιουργεί ένα ενδιαίτημα που ευνοεί διάφορες μορφές άγριας ζωής.
Επιπλέον, τα δάση Miyawaki είναι ιδιαίτερα αποτελεσματικά στην καταπολέμηση της αστικής θερμότητας και στη βελτίωση της ποιότητας του αέρα, καθώς το πυκνό φύλλωμα δροσίζει τη γύρω περιοχή και απορροφά τους ρύπους. Η μέθοδος βελτιώνει επίσης την ποιότητα του εδάφους, προάγει τη συγκράτηση του νερού και μειώνει τον κίνδυνο διάβρωσης του εδάφους. Μέσω της δημιουργίας ενός ισχυρού δικτύου ριζών, τα δάση αυτά συμβάλλουν στην αποτελεσματικότερη διαχείριση του νερού, κάτι που είναι ευεργετικό σε περιοχές με κίνδυνο πλημμυρών.